Hallo iedereen,

Hier weer een bericht, wel wat later dan dat de planning was maar een deel van het netwerk lag plat. Geen WiFi dus ook geen nieuw verhaal. Misschien maar beter ook want anders was het een heel lang verhaal geworden want wat was het toch een bijzondere ervaring.

07:00 vertrek vanuit het appartement.
Iedereen vroeg uit de veren en met goede zin op naar de boot, toch ook wel wat zenuwe want tja worden we zeeziek ja of nee? Voor alle zekerheid nam Marloes maar wel alvast een reispilletje mocht het niet goed gaan dan was dat alvast een beetje voorbereiding.
08:00 de boot op.
Eindelijk mochten we dan de boot op, we hebben net gehoord dat we maar met 10 man op de boot zaten, nou dat klinkt toch fantastisch. Daar kunnen we lang of kort over zijn maar het was ook echt geweldig om met weinig mensen aan boort te zitten.

Wij hebben eerst een stukje van ongeveer een uur gevaren op een lekker rustig watertje voordat we de andere gasten op gingen halen. Tot zo ver was alles prima, lekker ontbijten, wat erbij drinken niets te klagen! Toen gingen we een wat ruiger stukje op en werd ik wat stiller, wauw en dit noemen ze hier rustig, ik wilde op dat moment niet weten wat wild was. Ik vond dit heftig genoeg. Gelukkig heb ik mij goed kunnen houden tot de eerste snorkel stop en ja serieus dit was geweldig. Een plons in het water en ja daar was de eerste schildpad al die even gedag kwam zeggen. Wat een geweldige ervaring zo in dat heldere blauwe water. Driekwartier hebben we heerlijk genoten van de schildpadden en ja ook een beetje van de andere "normale" vissen. Als we dan weer een schildpad zagen die richting boven ging zwemmen snel oma inseinen zodat ook oma ze kon zien. Een echte aanrader voor iedereen ga eens snorkelen met schildpadden!
Daarna vertrokken we weer, een stuk van ongeveer een uurtje, maar wel het rotste stuk. Ik was door het water weer helemaal het vrouwtje dus ik ging vol goede moed weer zitten. Helaas al snel ging het mis en ja ik werd toch echt heel erg ziek. Gelukkig was de volgende stop van de boot af. Even lekker lunchen, rondje op het strand en kort wat winkeltjes kijken. We hadden nu nog een kort stukje van 15-20 minuten wilde zee, ook dat heb ik geweten. Mijn praatjes kwamen nog steeds niet terug, nog steeds de klappen van de hoge golven en ja ze bleven maar zeggen nee dit is echt rustig. Op de boot had ik al een conclusie nooit meer op een boot! En ja ik bedoel dan ook echt, nooit meer! Toen we eenmaal weer in de haven kwamen dacht ik hè, ik word weer beter en ik kreeg weer praatjes. En het eerste wat ik zei, goh ik geloof dat ik wel trek heb :).

Al met al was dit een superdag!! Het was geweldig om eens met schildpadden te mogen zwemmen.

Vandaag hebben we het weekend ingeluid zoals mijn vader dit altijd doet. Onze voetjes in het zand zitten aan een picknicktafel en lekker hapje eten en een drankje. Natuurlijk samen met collega's van pap!

Groetjes uit een zonnig SXM